15 Mayıs 2009 Cuma

Başka bir dünya,başka bir gün,başka bir şafak.
Sabahın erken saatlerinin gümüş rengi incecik ışıkları sessizce belirmeye başlamıştı.

Patlayan milyarlarca trilyon tonluk süpersıcak hidrojen çekirdeği yavaşça ufukta yükselerek küçük,soğuk ve hafif nemli görünmeyi başardı.

Işığın adeta yüzdüğü her şafak vaktinde büyülü bir olasılık anı vardır.
Yaradılış tam o sırada nefesini tutmuştur.


....on dört saat sonra güneş ümitsizlik ve tam bir boşa kürek çekme duygusu içinde karşı ufkun ardına çekildi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.